Aan het begin van het schooljaar, in augustus 2008, ben ik van mijn stoel op de grond gegleden waarbij ik op mijn stuitje terecht kwam. Ik had wat pijn maar dat verbeterde snel en ik dacht dat het vanzelf over zou gaan. Het werd echter erger en ik ben naar de dokter geweest. Hij meende dat er een ontsteking op zat en dat dit na enige tijd wel zou genezen. Ik bleef pijn houden, op school kon ik ook niet zo lang meer blijven zitten op mijn stoel want dan werd de pijn te erg dus ging ik maar even naar de wc toe om te kunnen lopen. Ieder keer als ik ging zitten, ook fietsen werd moeilijk en een wat langere afstand met de fiets kon ik niet meer. Dit hield ook in dat ik niet meer naar het zwembad kon fietsen en dat ik ook daar naar toe moest worden gebracht en opgehaald met de auto. In april 2010 ging ik naar de pijnpolie, er werden foto’s gemaakt en in mei 2010 kreeg ik een eerste injectie in mijn stuitje. Dit had geen enkel effect op de pijn, dus kreeg ik drie weken later een tweede injectie met een veel zwaarder middel toegediend. Ook dat was zonder effect. De pijn was daar, alle dagen, steeds als ik ging zitten. Op mijn vraag wat ik nu kon verwachten reageerde de dokter pessimistisch en zei dat het bij sommige mensen na maanden in orde komt, sommige lopen er jaren mee en anderen hun hele leven. Daar schrok ik wel van. Nu had ik al verschillende keren met mij laten bidden voor genezing, maar er gebeurde nooit iets en dat zorgde ervoor dat ik niet veel verwachting meer had van het gebed. In augustus 2010 ging ik met mijn ouders naar de Herstelconferentie, waar ik meedeed aan het tienerprogramma. Tijdens een van de diensten kwam Wim Kok spreken en aan het einde van zijn boodschap stelde hij voor om voor genezing te bidden. Ik ben toen toch maar naar voren gegaan en iemand van het team heeft voor mij gebeden. Meteen verdween mijn pijn en toen ik het goed ging uittesten door lang op een stoel te zitten kwam de pijn niet meer terug. Thuisgekomen ben ik op de fiets gestapt en heb ik 19km in één keer gefietst.Ik had wel zadelpijn maar geen last van mijn stuitje. God heeft mijn stuitje echt genezen.
S.